زندگی نامه کمال الملک

“محمد غفاری” ملقب به کمال الملک، درسال۱۲۲۶در کاشان متولد شد و پس از پایان دوره ابتدایی برای ادامه تحصیل به تهران آمد و در مدرسه دارالفنون ثبت نام کرد.
ناصرالدین شاه پس از آنکه وی را به دربار خود آورد به سبب مهارت او در امر نقاشی لقب “کمال الملک” را به وی اعطا نمود و او اولین بار تابلوی “تالار آینه” را که هفت سال وقت خود را صرف کشیدن آن کرده بود با همین نام امضاکرد.
پدر و عموی او نیز از نقاشان صاحب نام دوره قاجاریه بودند.
زمانی پایش را به اروپا گذاشت که اوج رونق مکتب مدرن در نقاشی بود و اگر اراده می کرد میتوانست چرخی در پاریس بزند و با سزان، ون گوک، گوگن و …. دیدار کند. اما به جای این کار، شب و روزش را در موزه ها گذراند و بیش از دوازده تابلو از آثار نقاشان کلاسیک مثل رامبراند را بازسازی کرد.
بعد از سفر اروپا و در مراجعت به ایران دربار دیگر برای کمال الملک، آن دربار سابق نبود پس به قصد فرار، به زیارت عتبات رفت “زرگر بغدادی و شاگردش” و “میدان کربلای معلا” و چند تابلوی دیگر حاصل همین سفر است.
کمال الملک پس از بازگشت از سفر کربلا، مدرسه “صنایع مستظرفه” را تاسیس کرد.
در پی بر سر کار آمدن رضا خان دوران کمال الملک به سر آمد چرا که وی خواهش رضا شاه را برای کشیدن تصویر ولیعهد نپذیرفت.
کمال الملک در اواخر عمر خود به نیشابور رفت و بر اثر حادثه ای زمین خورد، عینکش شکسته در چشمش فرو رفت و پس از آن دیگر نتوانست به هنر نقاشی بپردازد، درپی این محرومیت، سرانجام در ۲۷ مرداد ماه ۱۳۱۹ دیده از جهان فرو بست و همگان را در حیرت هنر کم نظیر خود باقی گذاشت.