استاد بزرگ بی بدیل، حکیم ابوالقاسم منصور بن حسن فردوسی توسی، حماسه سرای بزرگ ایران و یکی از شاعران مشهور عالم و ستاره در خشنده آسمان ادب فارسی و از مفاخر نامبردار ملت ایرانست که به علت همین عظمت مقام و مرتبت، سرگذشتش مانند دیگر بزرگان دنیای قدیم با افسانه و روایات مختلف در آمیخته است.
حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی (زادهٔ ۳۲۹ ه.ق، ۳۱۹ ه.خ – درگذشتهٔ پیش
از ۴۱۱ ه.ق، ۳۹۷ ه.خ در توس خراسان)، سخنسرای نامی ایران و سرایندهٔ
شاهنامه حماسهٔ ملی ایرانیان. او را بزرگترین سرایندهٔ پارسیگو
دانستهاند.
مولد او قریه باژ از قراء ناحیه طابران (یا: طبران) طوس بود، یعنی همانجا
که امروز آرامگاه اوست، و او در آن دِه در حدود سال ۳۲۹ – ۳۳۰ هجری، در
خانواده ای از طبقه دهقانان چشم به جهان هستی گشود.
چنان که می دانیم “دهقانان” یک طبقه از مالکان بودند که در دوره ی ساسانیان
(و چهار پنج قرن اول از عهد اسلامی) در ایران زندگی می کردند و یکی از
طبقات اجتماعی فاصل میان طبقه کشاورزان و اشراف درجه اول را تشکیل می دادند
و صاحب نوعی “اشرافیت ارضی” بودند.
بر پایه دیدگاه بیشتر پژوهشگران امروزی، فردوسی در سال ۳۲۹ هجری قمری برابر
با ۳۱۹ خورشیدی (۹۴۰ میلادی) در روستای باژ در شهرستان توس (طوس) در
خراسان دیده به جهان گشود.
نام کتاب : زندگی نامه حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی
نویسنده : -
ناشر : -
تعداد صفحات : ۱۲
فرمت کتاب الکترونیک : pdf
- – - – - – - – - – - – - – - – - – - – - – - – -
دانلود کتاب الکترونیک زندگی نامه حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی- نسخه پی دی اف – ۱۲۸کیلوبایت
بد